Στη συζήτηση αυτή παρεβρέθηκαν συνάδελφοι συμβασιούχοι των ΕΛΤΑ,OTE, βιβλιοϋπάλληλοι, εμπόριο, courier, μισθωτοί τεχνικοί, καθώς και εκπρόσωπος του γαλλικού συνδικάτου SUD.
Όλα αυτά δημοσιεύτηκαν από τη συλλογικότητα "αυτόνομη εργατική πρωτοβουλία"
Tι έχει αλλάξει από την κατάθεση των εμπειριών των συναδέλφων συμβασιούχων; Τίποτε... Ή μάλλον άλλαξε προς το χειρότερο με το μνημόνιο, τις περικοπές στους μισθούς, την εντατικοποίηση...
Θένια A. (συμβασιούχος στα EΛTA)
Δουλεύω συμβασιούχος στα EΛTA, με 4μηνη σύμβαση εργασίας. Σε λίγες μέρες λήγει η σύμβασή μου. Θα μιλήσω για τις συνθήκες εργασίας των συμβασιούχων στα EΛTA.
Υπάρχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου, 4μηνες ή 8μηνες, μη ανανεώσιμες. Μόνο μετά την παρέλευση τριών ή τεσσάρων μηνών όπου είσαι άνεργος, και εφόσον προκηρυχθούν θέσεις, μπορείς να ξαναπροσληφθείς ως συμβασιούχος.
Κάνουμε την ίδια εργασία με το μόνιμο προσωπικό. Δεν υπάρχει καμία εκπαίδευση, αν και η δουλειά δεν είναι τόσο εύκολη όσο νομίζει κανείς βλέποντας τον ταχυδρόμο να περνάει. Το βάρος που κουβαλά ο διανομέας είναι μεγάλο και το να μάθεις την περιοχή σου και τους κατοίκους της, για να κάνεις σωστά και υπεύθυνα τη δουλειά σου, δεν είναι τόσο απλό.
Το μόνιμο προσωπικό δουλεύει για λίγα χρήματα, περίπου 1000 ευρώ. Εμείς ... πολύ πιο κάτω, για 580 ευρώ. Καλύπτουμε κυρίως θέσεις μόνιμου προσωπικού, τις οποίες οι μόνιμοι αποφεύγουν: π.χ. μεγάλοι τομείς, δύσκολοι τομείς (περιοχές με μεγάλες ανηφόρες). Αυτό βέβαια δεν λέγεται ανοιχτά. Καλύπτουμε θέσεις μονίμων που είναι σε άδεια (καλοκαιρινή ή αναρρωτική).
Μπορεί τον ένα μήνα να είμαστε σε έναν τομέα και μετά να μας μετακινήσουν. Αυτό μας δυσκολεύει. Πρέπει να μάθουμε απ’ την αρχή τον νέο τομέα. Αυτός ο τρόπος λειτουργίας ρίχνει, επίσης, την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχει το Ταχυδρομείο.
Για τον 4μηνο τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Χειρότερα από τον μόνιμο, χειρότερα και από τον 8μηνο. Ο 8μηνος μπορεί πιθανά να μείνει κάπου σταθερός, ο 4μηνος μετακινείται συνέχεια.
Ο συμβασιούχος, επειδή δεν γνωρίζει τον τομέα, δουλεύει περισσότερες ώρες από τους μόνιμους. Μπορεί να πάει στο Ταχυδρομείο στις 6 π.μ. και να φύγει στις 4.00 μ.μ. Ο μόνιμος πηγαίνει στις 7 π.μ. και στις 12 μ. ή στη 1 μ.μ. φεύγει, γιατί γνωρίζοντας τον τομέα, τελειώνει γρήγορα.
Υπερωρίες δεν πληρωνόμαστε, επειδή δουλεύουμε με βάση το έργο που μας έχει ανατεθεί. Ειδικά για τους συμβασιούχους, η έννοια της υπερωρίας δεν υπάρχει. Υπάρχουν συμβασιούχοι που πηγαίνουν ακόμη και το Σάββατο για να καλύψουν τη δουλειά και αυτό χωρίς αμοιβή.
Στους συμβασιούχους συμβαίνουν αρκετά εργατικά ατυχήματα. Πολύ περισσότερα απ’ ό,τι στους μόνιμους, γιατί κάνουν τη δουλειά τους με πιο ανασφαλή τρόπο.
Στους τέσσερις μήνες που είμαι στο συγκεκριμένο Ταχυδρομείο Πρακτορείο έχουν συμβεί τρία ατυχήματα μόνο σε συμβασιούχους.
Το ένα συνέβη σε μένα. Με χτύπησε ένα αυτοκίνητο, καθώς ήμουν με το μηχανάκι καθ’ οδόν προς τη δουλειά. Ήταν η περίοδος που με μετακινούσαν συνεχώς από τομέα σε τομέα.
Μια άλλη κοπελιά έπεσε κατά τη διανομή, ήταν με τα πόδια. Έπεσε κουβαλώντας την τσάντα, χτύπησε στο πεζοδρόμιο και έπαθε διάστρεμμα.
Πολλές φορές, όταν ζητάμε αναρρωτική, είτε για ασθένεια είτε για ατύχημα, έχει συμβεί να μην πληρωνόμαστε. Αιτία είναι οι γραφειοκρατικές διαδικασίες του ΙΚΑ, που είναι δύσκολο να διεκπαιρεωθούν.
Όταν έπαθα το ατύχημα, τρέχαμε και εγώ και η οικογένειά μου επί δύο βδομάδες για να μαζέψουμε διάφορα χαρτιά από την Τροχαία, σχετικά με το ασθενοφόρο που ήρθε, την κατάθεση του μάρτυρα, χαρτιά από το IKA, και τελικά δεν κατάφερα να τα διεκπαιρεώσω και να πληρωθώ τα επτά χαμένα ημερομίσθια.
Θέλω τέλος να πω ότι, στους τέσσερις μήνες που δουλεύω, με έχουν αλλάξει πέντε πόστα, πέντε διαφορετικές περιοχές.
Γιάννης M. (συμβασιούχος στα EΛTA)
Θέλω να συμπληρώσω ορισμένα πράγματα σε αυτά που είπε η Θένια, μιας και δουλεύω και εγώ συμβασιούχος στα EΛTA.
Τα EΛTA, όπως και οι υπόλοιπες ΔEKO, περνάνε μια μετα-Πασοκική φάση. Η Πασοκική περίοδος έχει διαποτίσει όλους εκεί μέσα, από τον διευθυντή, τους εργαζόμενους, το συνδικαλισμό, τα πάντα.
Ο στόχος τους σήμερα είναι να πουλήσουν, κομμάτι - κομμάτι, σε ιδιώτες τα EΛTA. Γι’ αυτό και οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού είναι ελάχιστες. Ήδη έχουν πουλήσει τις ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ σε ιδιωτική εταιρεία, η οποία κάνει τη δουλειά της χρησιμοποιώντας την υποδομή των EΛTA.
Αυτές τις μέρες «παίζεται» κάτι που όλοι ξέρετε -το γράφουν και οι εφημερίδες- η πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Μιλάμε για τρελούς τζίρους που έχουν αυτές οι ΔEKO, μολονότι υπάρχει μια αγωνιώδης προσπάθεια εδώ και χρόνια να τις εμφανίσουν σαν προβληματικές.
Τα EΛTA εμφανίζονται τον ένα χρόνο με ένα έλλειμμα… «τόσο», ενώ την επόμενη χρονιά εμφανίζονται με ένα κέρδος αντίστοιχο του περσινού ελλείμματος. Γίνονται διάφορα παιχνίδια με τους αριθμούς.
Εργασιακά, η κατάσταση έχει διαλυθεί πλήρως. Ακόμη και ο κρατικός συνδικαλισμός δεν παρεμβαίνει. Πριν μέρες τα συνδικάτα του χώρου παρενέβησαν ζητώντας να παίξουν κάποιο ρόλο τα EΛTA στην πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Για τις άθλιες συνθήκες δεν αντιδρά κανείς. Δουλεύουμε καλοκαίρι με χαλασμένα αιρκοντίσιον και πρέπει να φωνάξουμε για να γίνει κάτι. Όσα σωματεία εκτάκτων υπήρξαν, δεν ξέρω αν υπάρχουν τώρα, ήταν απλά ένας μοχλός στα χέρια ΠAΣOKων για τη μονιμοποίηση κάποιων «καλών παιδιών».
Τα EΛTA είναι χώρος με μεγάλη εργασιακή μαυρίλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου