Στη Γαλλία εργαζόμενοι και νεολαία κατεβαίνουν μαζί στο δρόμο, αποκλείουν δυϊληστήρια και χώρους εργασίας, καταλαμβάνουν σχολεία, συγκρούονται με την αστυνομία ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρύθμιση της κυβέρνησης. Και όλα αυτά με την πρωτοβουλιακή δράση των ίδιων των εργαζομένων μέσα από γενικές συνελεύσεις, χωρίς να αφήσουν κανένα περιθώριο για την συνδικαλιστικη γραφειοκρατία για παζάρια, ελιγμούς και "ρεαλιστική υπεύθυνη στάση".
Μήπως και εμείς θα πρέπει να ακολουθήσουμε την ίδια κατεύθυνση ενάντια στους εργατοπατέρες και τα αφεντικά;
Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (Κόσμος του Επενδυτή, 16.10.2010)
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί η Ευρώπη την εξελισσόμενη μεγάλη κοινωνική σύγκρουση με αφορμή το ασφαλιστικό στη Γαλλία, τη χώρα που γέννησε, με διαδοχικές επαναστάσεις τη νεώτερη ευρωπαϊκή δημοκρατία και τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό και συνεχίζει να εκπλήσσει την ευρωπαϊκή πολιτική.
To πολιτικο-κοινωνικό κλίμα είναι εκρηκτικό. Σε μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων δεκαετιών, τρία εκατομμύρια εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους την Τρίτη, παραλύοντας τη χώρα. Νέες κινητοποιήσεις προγραμματίζονται σήμερα. Στο κίνημα προστέθηκε αυθορμήτως η νεολαία, φοιτητές και κυρίως μαθητές. Που θα βρούμε δουλειά, αν δουλεύουν οι παπούδες μας, διερωτώνται εύστοχα οι πιτσιρικάδες.
Στη Γαλλία βρίσκει κανείς χαραγμένο, σε κάθε αστυνομικό τμήμα της, το σύνθημα της Επανάστασης, “Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα” και μια λαϊκή, “σοσιαλιστική” κουλτούρα στον αντίποδα του ολοκληρωτισμού των τραπεζών που επιχειρείται να επιβληθεί. Λόγω της παράδοσής τους, του ρόλου που έπαιξαν στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία, οι Γάλλοι αντιλαμβάνονται ενστικτωδώς ότι το μεγάλο διακύβευμα της κρίσης, δεν αφορά το α’ ή β‘ μέτρο οικονομικής πολιτικής, αλλά το μέλλον της κοινωνίας τους και της δημοκρατίας.
Την έκβαση της γαλλικής σύγκρουσης αναμένουν με τεράστιο ενδιαφέρον και ανησυχία, υπογραμμίζουν διεθνείς παρατηρητές, τα εκτός Ευρώπης κέντρα του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου, μιας μισοαόρατης, ολιγαρχικής, πολύ πραγματικής όμως εξουσίας που χρησιμοποιεί την κρίση χρέους-ελλειμμάτων για να φτιάξει μια Ευρώπη στα μέτρα της. Η σύγκρουση στη Γαλλία θεωρείται ευρέως “γενική δοκιμή” για όλη την ήπειρο.
Ο Πρόεδρος Σαρκοζί σε ρόλο “Μεγάλου Προβοκάτορα”!
‘H ταν ή επί τας, διακήρυξε ο ηγέτης της γαλλικής νεοδεξιάς Νικολά Σαρκοζί, εγκαταλείποντας άδοξα τις “αντικαπιταλιστικές” (!) φιοριτούρες και την εύκολη, αλλά χωρίς αντίκρυσμα κριτική των τραπεζιτών και ευθυγραμμιζόμενος με τη … “Διεθνή” τους, στην περικοπή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Επιχειρεί να επιβάλλει την αλλαγή του ασφαλιστικού, πυροδοτώντας ουσιαστικά ο ίδιος τη σύγκρουση, με μεθόδους Ναπολέοντα (του “Mικρού” όμως, του Τρίτου, όχι του Μεγάλου, λένε σαρκαστικά οι άσπονδοι φίλοι του).
Mικρός, μεγάλος ή παλαβός, ο Γάλλος Πρόεδρος απέφυγε οποιαδήποτε διαβούλευση και αγνόησε τον παθολογικό φόβο εξέγερσης που η ιστορία της χώρας έχει ενσταλάξει στην άρχουσα τάξη της. Επιχειρώντας να περάσει με αυταρχικές μεθόδους τύπου “Aποφασίζομεν και διατάσσομεν!” τις περικοπές των συντάξεων, έριξε λάδι στη φωτιά, προκαλώντας τελικά κοινωνική έκρηξη. ‘Iσως πιστεύει ότι δεν έχει άλλη λύση, ίσως ποντάρει σε μετωπική σύγκρουση και θριαμβευτική νίκη, μόνη προσωπική πολιτική διέξοδο μετά τον δημοσκοπικό καταποντισμό του.
Η βάση παρακάμπτει τα συνδικάτα
‘Oτι κι αν σκέφτηκε ο Νικολά, η σύγκρουση ήρθε. Δεν την προκάλεσαν ούτε η αμήχανη αριστερά, ούτε οι φοβισμένοι συνδικαλιστές. Οι ηγεσίες των μεγάλων συνδικάτων, CFDT και CGT, θα ήθελαν να περιορίσουν τη διαμαρτυρία σε μια μάχη για την τιμή των όπλων. Η βάση δεν τους άφησε περιθώρια με τη μαχητικότητά της, επιβάλλοντας για πρώτη φορά τη λήψη αποφάσεων άμεσα, από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων. Το κίνημα διαμαρτυρίας κατέστη πάνδημο, με όλες τις ηλικίες, από μαθητές μέχρι συνταξιούχους στους δρόμους.
Ενώ η κυβέρνηση περίμενε πως λιγότεροι Γάλλοι θα συμμετείχαν στην τέταρτη συνεχόμενη απεργία της προηγούμενης Τρίτης, η πραγματικότητα τη διέψευσε. Η συμμετοχή ήταν μαζικότατη, ενώ η αυξημένη κάθοδος της νεολαίας και η διάθεση των εργαζομένων να συνεχίσουν πιο δυναμικά προκαλεί πονοκεφάλους στον Σαρκοζύ.
Γράφει η Κατερίνα Σταυρούλα
Εβδομάδα που σημαδεύτηκε από μεγαλειωδεις κινητοποιήσεις ήταν αυτή που πέρασε για τους εργαζόμενους και τους νέους της Γαλλίας, που πλυμμήρισαν τους δρόμους, δηλώνοντας ξεκάθαρα το “όχι” τους στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση που προωθείται από τον πρόεδρο Σαρκοζί και την γαλλική κυβέρνηση.
Η τέταρτη πανεθνική κινητοποίηση που οργανώθηκε την Τρίτη 12 Οκτωβρίου από όλα τα γαλλικά συνδικάτα κατέβασε στο δρόμο 3,5 εκατομμύρια Γάλλους, σύμφωνα με τα συνδικάτα, ενώ η αστυνομία δίνει ως επίσημο αριθμό 1,23 εκατομμύρια διαδηλωτές, νούμερο αυξημένο σε σχέση με την προηγούμενη πανεθνική κινητοποίηση. Όμως η μάχη των εντυπώσεων έχει ήδη κερδηθεί τόσο στην ουσία με τους εργαζόμενους και την κοινή γνώμη της Γαλλίας, που τίθεται ομόθυμα στο πλευρό των απεργών και των κινητοποιήσεων. Παρατηρείται πλέον και το παράδοξο, συνδικάτα της αστυνομίας, με χαρακτηριστική περίπτωση αυτή της Μασσαλία, να καταγγέλουν αλλοίωση του αριθμού των διαδηλωτών που δίνεται επισήμως από τις αρχές.
“Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κινητοποίηση από την αρχή της διαδικασίας” δήλωνε ο γ.γ. του CGT, Μπερνάρ Τιμπό. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ομόλογός του, του συνδικάτου Force Ouvriere, Ζαν Κλωντ Μαγί, που αναφέρθηκε σε “μεγάλη αύξηση της κινητοποίησης”. Στο Παρίσι, σύμφωνα με τα συνδικάτα, διαδήλωσαν 330.000 άτομα (ενώ η αστυνομία έκανε λόγο για… 89.000), στη Μασσαλία 230.000, την Τουλούζη 145.000, στη Νάντη 95.000 ενώ συνολικά 250 – αντιστοίχου μεγέθους και αναλογίας – κινητοποιήσεις έγιναν σε όλες τις πόλεις της Γαλλίας.
Οι απεργίες παρέλυσαν σχεδόν ολόκληρη τη Γαλλία: από τις σιδηροδρομικές και αεροπορικές συγκοινωνίες, μέχρι λιμάνια ανεφοδιασμού πετρελαιοφόρων, διυλιστήρια πετρελαίου, ενέργεια, δημόσιο τομέα, εκπαίδευση, ταχυδρομεία, τηλεπικοινωνίες και νοσοκομεία οι εργαζόμενοι εδώσαν αγωνιστικό παρόν με τα ποσοστά των απεργών να αυξάνονται σε σχέση με τις προηγούμενες πανεθνικές κινητοποιήσεις. Το 50% των πτήσεων ακυρώθηκε στο «Ορλί», 30% στο «Σαρλ ντε Γκολ». Μόνο ένα στα τρία τρένα TGV κυκλοφόρησε, ενώ πραγματοποιήθηκαν οκτώ από τα δέκα δρομολόγια των τρένων Thalys προς Βέλγιο και Ολλανδία. Περιορισμένα ήταν τα δρομολόγια του μετρό και των υπολοίπων μέσων μαζικής μεταφοράς – με τις δημόσιες συγκοινωνίες να παραλύουν στη Μασσαλία, το Μονπελιέ, τη Λυόν, τη Γρενόμπλ και άλλές πόλεις. Τα συνδικάτα εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς ανακοίνωσαν τη διεξαγωγή επαναλαμβανόμενων απεργιών, κάτι που επίσης αποφασίζεται με γενικές συνελεύσεις εργαζομένων και στον ενεργειακό τομέα της χώρας όπου11 στα 12 διυλιστήρια να παραλύουν από τις απεργίες που συνεχίζονται για τρίτη εβδομάδα στα λιμάνια ανεφοδιασμού των πετρελαιοφόρων.
Μπροστά σε αυτή τη μεγαλειώδη κινητοποίηση η κυβέρνηση διατηρεί ανυποχώρητη στάση, στη Γερουσία επιταχύνονται οι διαδικασίες για την υιοθέτηση της μεταρρύθμισης. Ψηφίστηκε ήδη ένα από τα βασικά μέτρα, που είναι η αύξηση του ορίου της ηλικίας για όσους δικαιούνται να λάβουν πλήρη σύνταξη από τα 65 στα 67 χρόνια, αφού είχε ήδη εγκρίνει την αύξηση του ελάχιστου ορίου της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 χρόνια . Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν δήλωσε μετά το κύμα απεργιών και διαδηλώσεων ότι η γαλλική κυβέρνηση έκανε όσες υποχωρήσεις ήταν δυνατόν να γίνουν, στα πλαίσια του δυνατού, και είναι αποφασισμένη να προχωρήσει στην ψήφιση του νομοσχεδίου.
“Σαρκό, οι νέοι κατέβηκαν στο δρόμο, ξόφλησες”
Οι συγκεκριμένες λέξεις κρύβουν στην πραγματικότητα έναν από τους μεγαλύτερους φόβους της Γαλλικής κυβέρνησης. Γιατί αυτό που διαφοροποιεί τις τελευταίες κινητοποιήσεις στη Γαλλία και τους δίνει άρωμα ανατροπής, είναι πέρα από την αναγεννημένη αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν οι γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, η μαζική κάθοδος στο δρόμο της γαλλικής νεολαίας. Με γενικές συνελεύσεις αλλά και προσπάθεια ενημέρωσης των φοιτητών με παρουσιάσεις των κεντρικών αντιασφαλιστικών σημείων του νόμου που προωθεί η κυβέρνηση, οι φοιτητές οργανώνουν τις κινητοποιήσεις τους. Δυναμικά όμως έχουν ξεκινήσει οι καταλήψεις στα γαλλικά λύκεια. Την Τρίτη 350 – 400 λύκεια βρίσκονταν σε κινητοποίηση με τον αριθμό να κλιμακώνεται μέσα στην εβδομάδα έως τα 1.100, με 500 λύκεια κατειλλημένα. Την Πέμπτη δε οι μαθητές να κινητοποιήθηκαν για άλλη μια φορά σε όλη την Γαλλία, κατέβαίνοντας κατά χιλιάδες στους δρόμους, αλληλέγγυοι στους εργαζόμενους και κατά της μεταρύθμισης. Περισσότεροι από 7.000 μαθητές συμμετείχαν σε πορεία στη Ρέν, 3.500 στο Μπορντώ, και χιλιάδες άλλοι στο Παρίσι, την Τουλούζη, τη Νίκαια, τη Μασσαλία… Κι ενώ η κυβέρνηση ακολουθεί την… πεπατημένη μιλώντας για υποκίνηση των καταληψιών μαθητών από την “άκρα αριστερά και μέρος του σοσιαλιστικού κόμματος”, η ένταση και η αστυνομική καταστολή κλιμακώθηκαν με χαρακτηριστικό τον τραυματισμό 16χρονου μαθητή από πλαστική σφαίρα στις μαθητικές κινητοποίησεις της Πέμπτης στο Μοντρέιγ δυναμιτίζοντας το κλίμα στα γαλλικά σχολεία.
Ταυτόχρονα ενώσεις γονέων καλούν όλους τους γονείς σε στήριξη των κινητοποιήσεων των μαθητών για να προστατέψουν τα παιδιά τους, λέγοντας πως “η δημοκρατία διδάσκεται και στο σχολείο” και ζητώντας να γίνει σεβαστό το δικαίωμα έκφρασης και οργάνωσης των μαθητών, με σεβασμό στις γενικές τους συνελεύσεις.
Το γαλλικό απεργιακό κύμμα δείχνει να μετατρέπεται σε κοινωνικό τσουνάμι μέρα με τη μέρα. Οι λέξεις Γενική Επαναλαμβανόμενη Απεργία πλεόν έχουν μπει στην καθημερινή διάταξη των συζήτησεων των εργαζομένων και των συνδικάτων, που αν και προς το παρόν εμφανίζονται διστακτικά δεν μπορούν να παραβλέψουν τις δυναμικές αποφάσεις γενικών συνελεύσεων σε κάποιους εργασιακούς χώρους. Το τελευταίο ραντεβού στους δρόμους, του Σαββάτου 16 Οκτωβρίου, απομακρύνε ακόμα περισσότερο το ενδεχόμενο κοινωνικής αποδοχής των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων και έφερε εκ νέου αντιμέτωπη την κυβέρνηση με τους Γάλλους εργαζόμενους και τη νεολαία, ενώ νέα πανεθνική απεργία έχει ήδη προκυρηχθεί από τα συνδικάτα την Τρίτη, 19 Οκτώβρη.
Η γενιά της επισφάλειας συναντά στον δρόμο τη μεγαλύτερη γενιά, που βλέπει εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα να θυσιάζονται στο βωμό της καπιταλιστικής κρίσης που μαστίζει τις χώρες της Ε.Ε. . Το μείγμα που έχει προκύψει είναι εκρηκτικό και το μέλλον προμηνύει ανατροπές, καθώς το 66% των ερωτηθέντων σε δημοσκοπήσεις δηλώνει πως προκρίνει απεργίες διαρκείας!
Δημοσιεύεται στο ΠΡΙΝ, 17 Οκτωβρίου 2010
Συγκρούσεις σημειώθηκαν μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών στην Πλατεία Republique στο ανατολικό Παρίσι, ενώ αντίστοιχα επεισόδια σημειώθηκαν και σε άλλες πόλεις.
Συγκρούσεις ξέσπασαν για δεύτερη ημέρα και έξω από λύκειο στη Ναντέρ, κοντά στο Παρίσι, όπου ομάδα νέων, σύμφωνα με το Associated Press νέοι έκαψαν ένα αυτοκίνητο και πέταξαν πέτρες σε αστυνομικούς. Σε ολόκληρη τη χώρα τουλάχιστον 379 σχολεία λαμβάνουν μέρος στις κινητοποιήσεις με καταλήψεις και διαδηλώσεις.
Από τη Ντοβίλ όπου βρίσκεται, ο Γάλλος πρόεδρος προειδοποίησε ότι θα λάβει μέτρα κατά των «ταραχοποιών» προκειμένου -όπως είπε- «να διαφυλαχθεί η τάξη». Για «σκληρή δράση» έκανε λόγο και ο υπουργός Εσωτερικών.
Εν το μεταξύ οι εργαζόμενοι στα αεροδρόμια, στα λεωφορεία και στα τρένα, οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι και οι οδηγοί στα θωρακισμένα φορτηγά που εφοδιάζουν τα μηχανήματα αυτόματης ανάληψης, αναμένεται να συνταχθούν με τους εργαζόμενους στα διυλιστήρια και με άλλους απεργούς.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις επεκτάθηκαν στα 12 διυλιστήρια της Γαλλίας τις τελευταίες επτά ημέρες, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζεται η απεργία των λιμενεργατών στο μεγαλύτερο λιμάνι διακίνησης πετρελαίου, το Φος-Λαβερά, κοντά στη Μασσαλία.
Από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι οι κινητοποιήσεις στα διυλιστήρια «δεν μπορούν να σημειώνονται σε μια δημοκρατία, όπου υπάρχει κόσμος που θέλει να δουλέψει». Τόνισε δε ότι αποτελεί «καθήκον» του να ψηφιστεί η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση.
Στο μεταξύ ο πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν δήλωσε ότι η διανομή των καυσίμων θα εξομαλυνθεί μέσα σε τέσσερις ή πέντε ημέρες. «Ένα σχέδιο μεταφοράς καυσίμων τέθηκε σε εφαρμογή σήμερα το πρωί υπό τον υπουργό Μεταφορών Ντομινίκ Μπισερό. Σε τέσσερις ή πέντε ημέρες η κατάσταση θα έχει εξομαλυνθεί», δήλωσε ο Φρ.Φιγιόν μιλώντας στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Προβλήματα στις μετακινήσεις
Προβλήματα έχουν σημειωθεί και στις μετακινήσεις, αφού οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι συμμετέχουν στην απεργία.
Περίπου το 50% των πτήσεων από το αεροδρόμιο Ορλί και το 30% από άλλα γαλλικά αεροδρόμια ακυρώθηκαν. Οι περισσότερες ακυρώσεις αφορούσαν πτήσεις εντός Γαλλίας ή πτήσεις μικρών και μεσαίων αποστάσεων σε ευρωπαϊκούς προορισμούς.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία των Γάλλων αντιτίθεται στα σχέδια της κυβέρνησης να αυξήσουν το ελάχιστο όριο συνταξιοδότησης από τα 60 στα 62 χρόνια και της πλήρους συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67. Οι Γάλλοι αισθάνονται ότι τιμωρούνται άδικα για την αποτυχία του γαλλικού -υπερτιμημένου- συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις.
(TVXS)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου