"Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους. Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα."
Όταν τα έγραφε αυτά ο Γκράμσι δεν είχε βέβαια υπόψη του την κατάσταση που επικρατεί στους εργασιακούς χώρους και το "συνδικαλιστικό κίνημα" των ΕΛΤΑ. Αν είχε πιθανόν να έγραφε πολύ, μα πολύ χειρότερα...
(μπορείτε να διαβάσετε και στο blog μας κάποια πραματάκια).
Είναι αρκετά ενδιαφέρον πάντως, να βλέπεις διάφορους προβληματισμούς σε αναρτήσεις blogs συλλόγων και παρατάξεων των ΕΛΤΑ.
Ετσι έχουμε από Καστοριάδη μέχρι Γκράμσι και άρθρα για την αυτοοργάνωση, την δημοκρατία και την ιεραρχική δόμιση. Φυσικά αυτά σε επίπεδο μόνο αναρτήσεων γιατί η πράξη είναι άλλη ιστορία
Και επειδή είμαστε και εμείς καλοί στα τσιτάτα εάν θέλουμε, λέμε πως ...
"Κριτήριο της αλήθειας δεν μπορεί να είναι άλλο από την κοινωνική πράξη".
Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου