28/2/11

αφίσσα αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας από εργατικές πρωτοβουλίες

αφίσσα αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες εργάτες απεργούς πείνας

Κατάληψη Υπουργείου Εργασίας

Ο δίκαιος αγώνας των 300 μεταναστών-εργατών

απεργών πείνας είναι και δικός μας αγώνας!

Εδώ και 35 μέρες, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 300 μετανάστες εργάτες έχουν ξεκινήσει μια σκληρή απεργία πείνας. Διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους ντόπιους συναδέλφους τους και τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και των μεταναστριών που ζουν, εργάζονται και μετακινούνται στη χώρα.

Επιθυμώντας να διαχύσουμε το πνεύμα αυτού του αγώνα στο κέντρο της Αθήνας, καταλαμβάνουμε τις υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας στην πλατεία Κοραή. Πρόκειται για το κτίριο όπου το Δεκέμβριο του 2010 ο αιγύπτιος μετανάστης εργάτης Emand Aziz, δουλεύοντας ανασφάλιστος και μέρα Κυριακή στο Υπουργείο Εργασίας, σε συνθήκες όπου δεν τηρούνταν τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας, σκοτώθηκε πέφτοντας από τον 3ο όροφο. Πρόκειται για ένα από τα κρατικά κτίρια τα οποία καθαρίζουν μετανάστες δουλεύοντας για εργολάβους-δουλεμπόρους και στα οποία βασιλεύει ο εργασιακός μεσαίωνας, η αδήλωτη εργασία, η εργοδοτική βαρβαρότητα. Τι έχουν να πουν γι’ αυτό οι εργαζόμενοι στο υπουργείο εργασίας; Τι έχουν να πουν για τον αγώνα των 300 μεταναστών-εργατών που περιλαμβάνει όλους τους μετανάστες και τις μετανάστριες και, ακόμη περισσότερο, όλη την τάξη των εργαζομένων;

Το τελευταίο 24ωρο, είκοσι μετανάστες απεργοί πείνας έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία της Αθήνας με συμπτώματα βαριάς αφυδάτωσης και νεφρικής ανεπάρκειας και τέσσερις σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης με λιποθυμικά επεισόδια. Σε κάποια από τα νοσοκομεία όπου μεταφέρονται, δε γίνονται δεκτοί, ενώ σε άλλα, αστυνομικοί απαιτούν από το νοσηλευτικό προσωπικό τα ονόματά τους.

Οι 300 απεργοί πείνας διακινδυνεύουν τη ζωή τους όχι στη βάση ατομικών και ωφελιμιστικών κινήτρων αλλά για ένα συλλογικό δίκαιο, σε ένα αγώνα που διεκδικεί την αξιοπρέπεια όλης της εργατικής τάξης. Οι μετανάστες οργανώθηκαν μέσα από δημόσιες και οριζόντιες συνελεύσεις στην Κρήτη, θεμελιώνοντας μέσα από συλλογικές διαδικασίες έναν από τους πιο μαζικούς αυτόνομους αγώνες μεταναστών-εργατών στην ελλάδα. Ζήτησαν από την πρώτη στιγμή την αλληλεγγύη και τη γεφύρωση του αγώνα τους με τα προτάγματα όλων των ανθρώπων και των συλλογικοτήτων που αγωνίζονται για ένα κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Παραθέτουμε αποσπάσματα από το κείμενο της συνέλευσης των απεργών πείνας, με το οποίο ζητούν την αλληλεγγύη μας:

«…Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας… Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων… Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό… Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία... Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε… εμείς και τα παιδιά μας…»

Ο ταξικός λόγος των απεργών συγκρούεται με το σύνολο των αντι-μεταναστευτικών πολιτικών που θέλουν τη ζωή και την εργασία των μεταναστριών και των μεταναστριών παράνομη, υποτιμημένη και πολιτικά απροστάτευτη απέναντι στις δολοφονικές διαθέσεις των αφεντικών και των στρατιωτικών και αστυνομικών θεσμών των εθνικών κρατών.

Το ελληνικό κράτος έχει τα χέρια του βαμμένα με αίμα. Συμμετέχει στις διεθνείς διακρατικές συμμαχίες που είναι υπεύθυνες για τη (δήθεν ανθρωπιστική) στρατιωτική κατοχή σε χώρες από όπου προέρχονται οι μετανάστες. Στα σύνορά του, σε συνεργασία με τις συνοριοφυλακές άλλων χωρών, τη FRONTEX και τους κρατικά ελεγχόμενους δουλεμπόρους, οδηγεί τους μετανάστες και τις μετανάστριες σε ναρκοπέδια, στο βυθό του αιγαίου και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην περιφέρεια της χώρας, όπου επικρατούν απάνθρωπες συνθήκες μαζικού εγκλεισμού, βασανιστηρίων και διαδικασίες βίαιων απελάσεων.

Στα εγκλήματα αυτά, όπως και στην ευρύτερη υποτίμηση της ζωής και της εργασίας των μεταναστών και των μεταναστριών από τα μικρά και τα μεγάλα αφεντικά, συντελούν οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και ένα διακριτό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που κεφαλαιοποιεί εδώ και 30 χρόνια τον πλούτο που παράγει η μεταναστευτική εργατική δύναμη. Οι μετανάστες και οι μετανάστριες, αν και αόρατοι και απομονωμένοι, βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας και αποτελούν έναν τεράστιο παραγωγικό πληθυσμό που ζει, εργάζεται, μετακινείται, επιθυμεί, δημιουργεί οικογένειες, κοινότητες και δίκτυα αλληλεγγύης.

Ο αγώνας των 300 μεταναστών-εργατών αποδεικνύει τη συλλογική ικανότητα μιας αυτόνομης, ταξικής και κοινωνικής δράσης όλων όσων δε θεωρούνται θεσμικά πολίτες από τα κράτη και δείχνει το δρόμο για να συναντηθούν οι αγώνες των μεταναστών με αυτούς των ντόπιων. Και αυτό τρομάζει τα αφεντικά.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ο αγώνας τους χτυπήθηκε από την πρώτη στιγμή από το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, γι’ αυτό έγινε άρση ασύλου και απαγόρευση μιας πολιτικής διαμαρτυρίας στη Νομική, ενώ τώρα επιχειρείται για πρώτη φορά η ποινική δίωξη σε απεργούς πείνας. Αυτός ο κανιβαλιστικός και ρατσιστικός λόγος δουλεύεται εδώ και χρόνια από τους μηχανισμούς του κράτους, και στην εκκένωση τη Νομικής τον ακούσαμε από το στόμα των διαφόρων υπουργών εσωτερικών, εργασίας και νταβατζήδων του πολίτη, καθώς και των τραμπούκων του τύπου.

Καθώς η απεργία πείνας φτάνει σε ένα επικίνδυνο για την υγεία των μεταναστών-εργατών στάδιο, επιστρατεύεται τώρα το “καθεστώς ανοχής” ως πρόταση στους απεργούς. Το “καθεστώς ανοχής” δεν αποτελεί ανθρωπιστική αλλά μια ασαφή ρύθμιση, καθώς δίνει για έξι μήνες την άδεια να μείνουν οι μετανάστες εδώ με πρόθεση απέλασης, χωρίς τη δυνατότητα να μπορούν να φύγουν από τη χώρα εάν το επιθυμούν. Γι’ αυτό και οι απεργοί απορρίπτουν την πρόταση αυτή.

Οι αγωνιζόμενοι μετανάστες απεργοί πείνας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κοινωνικού πολέμου. Προτάσσουν τη ζωή τους, ενάντια στη βαρβαρότητα της εξουσίας, την εξαθλίωση και την κουλτούρα θανάτου που προσπαθεί να επιβάλει το κράτος σ’ ολόκληρη την κοινωνία. Αγωνίζονται για τη ζωή, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Για έναν κόσμο όπου ο θάνατος δεν θα έχει πια εξουσία… Γι’ αυτό, καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας να σταθούν αλληλέγγυα στον αγώνα των 300 απεργών πείνας που γίνεται για λογαριασμό όλων μας. Γιατί η αλληλεγγύη μεταξύ όλων των καταπιεσμένων είναι το όπλο μας. Γιατί η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο συμπαράσταση αλλά και σύγκρουση για μια κοινωνία αυτοδιεύθυνσης, χωρίς σύνορα, χωρίς φράχτες, χωρίς στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς ρατσισμό, χωρίς εκμετάλλευση.

«Δε θα φτηνύνουμε εμείς τη ζωή, που την έχουν κάνει αμελητέα κι αναλώσιμη.
Εμείς θα ακριβύνουμε το θάνατο, τόσο που να ’ναι αβάσταχτος κι αδιανόητος».

Καλούμε σε στήριξη της κατάληψης από τις 8 το πρωί και σε συγκέντρωση σήμερα, στις 2μμ, στο Υπουργείο Εργασίας στην Πλατεία Κοραή.
  • Αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους μετανάστες και τις μετανάστριες
  • Κοινοί αγώνες όλων των καταπιεσμένων
  • Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας
Αλληλέγγυες και Αλληλέγγυοι

24/2/11

Για την Γενική Απεργία στις 24 Φλεβάρη

στη γενική απεργία της 23 Φλεβάρη
Η περιφρούρηση της γενικής απεργίας ξεκίνησε νωρίς το πρωΐ της τετάρτης στις 12.00 πμ όπου το κλαδικό σωματείο εργαζομένων στις ταχυδρομικές επιχειρήσεις (Σ.Ε.Τ.Τ.Ε.Α)
απέκλεισε και τις δύο εισόδους του κέντρου διαλογής της Γενικής Ταχυδρομικής, καθώς εκεί οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι εδώ και 3 μήνες. Τη σκυτάλη πήραν οι εργαζόμενοι στην WIND στις 6.00 το πρωΐ.
Στις απεργιακές συγκεντρώσεις του κέντρου της αθήνας συμμετείχαν χιλιάδες εργαζόμενοι με εξαίρεση τη θλιβερή ολιγομελή συνάθροιση των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και των παρατρεχάμενων τους.
Και αυτή τη φορά απέκλεισαν το χώρο γύρω από την εξέδρα ομιλιών με κυγκλιδώματα νομίζοντας ότι αυτό μπορεί να τους σώσει από την οργή των εργαζομένων και των ανέργων.
Στους χιλιάδες απεργούς και διαδηλωτές το κράτος απάντησε με μαζική χρήση χημικών και επιθέσεις αστυνομικών δυνάμεων σε μπλόκ εργατικών σωματείων και άλλων εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν όπως μπορούσαν και παρέμειναν μέχρι αργά το απόγευμα στο σύνταγμα φωνάζοντας συνθήματα.
Όσο και να είναι αναγκαία η συμμετοχή μας σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση, γενικές απεργίες χωρίς συνέχεια, χωρίς κανένα σχεδιασμό και χωρίς σύγκρουση με τα αφεντικά, τους πολιτικούς τους υφισταμένους και το κράτος, είναι απλά αναποτελεσματικές.
αποκλεισμός του κέντρου διαλογής της Γενικής Ταχυδρομικής
Μόνο με μια γενική απεργία διαρκείας και γενική κινητοποίηση όλων των εργαζομένων μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω.
Αλλά αυτό είναι ακριβώς που φοβούνται και οι εργατοπατέρες.
Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα, να οργανωθούμε ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που λειτουργεί ως πέμπτη φάλαγγα των αφεντικών μέσα στο εργατικό κίνημα.

19/2/11

Αφίσσα για την Γενική Απεργία της Τετάρτης 23 Φλεβάρη

Αφίσσα της πρωτοβουλίας συμβασιούχων ΕΛΤΑ
Απεργιακή προσυγκέντρωση συμβασιούχων ΕΛΤΑ - Μουσείο 10.30 πμ

9/2/11

Aνακοινώσεις για προσλήψεις συμβασιούχων στα ΕΛΤΑ και στις ταχυμεταφορές

Για όποιον συνάδελφο ενδιαφέρεται να κάνει αίτηση μπορεί να βρει τις σχετικές ανακοινώσεις στο site diorismos, στο site των ΕΛΤΑ και εδώ για τις ταχυμεταφορές.Για τα υπόλοιπα (εργασιακές συνθήκες, περικοπές μισθών κλπ...) απλά περιηγηθήτε λίγο στο blog μας....όπως: 
και δεν ξεχνάμε... την Τετάρτη 23 φεβρουαρίου ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στις περικοπές των μισθών μας, για αυξήσεις με βάση τις ανάγκες μας και κόντρα στα κέρδη τους, για την υπεράσπιση - επέκταση των εργατικών κεκτημένων, για την κατάργηση των επισφαλών σχέσεων εργασίας, για κοινωνικό μισθό στους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις  με ελεύθερη πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη και λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ενάντια στα αφεντικά μας και τους εργατοπατέρες (ΓΣΕΕ-ΠΟΣΤ)

8/2/11

Kατάληψη ΓΣΕΕ σε ένδειξη αλληλεγγυης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

πριν λίγα λεπτά έγινε κατάληψη της ΓΣΕΕ από την πρωτοβουλία αλληλεγγύης, αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκε δελτίο τύπου
(η κατάληψη έληξε αργά το μεσημέρι)


6 λόγοι για τους οποίους είμαστε σήμερα εδώ

Είμαστε σήμερα εδώ, γιατί 300 μετανάστες εργάτες βρίσκονται ήδη στη 15η μέρα απεργία πείνας διεκδικώντας νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους. Οι 300 ούτε εκλιπαρούν για ελεημοσύνη ούτε απαιτούν κάτι παράλογο. Διεκδικούν, με μόνο όπλο το σώμα τους, όσα δικαιούνται, όσα είναι αυτονόητα για μια αξιοπρεπή ζωή. Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος, κανένας εργάτης δεν μπορεί να δουλεύει με σπασμένο μεροκάματο και χωρίς ένσημα, κανένας πολίτης δεν μπορεί να ζει υπό τη διαρκή απειλή της απέλασης.

Είμαστε σήμερα εδώ, για να σπάσουμε την εκστρατεία λάσπης που δέχεται εδώ και 15 μέρες ο αγώνας των μεταναστών από τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα. Οι ίδιοι που λεηλάτησαν τα δημόσια οικονομικά και τώρα καταργούν κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, κατηγορούν τους ξένους εργάτες ως απειλή για την κοινωνία. Οι λίγοι που πλούτισαν και πλουτίζουν από τη φτώχεια των πολλών, προσπαθούν να στρέψουν τους εργαζόμενους σε αλληλοσπαραγμό.

Είμαστε σήμερα εδώ, γιατί οι συνδικαλιστικές ηγεσίες και η ΓΣΕΕ τηρούν εδώ και 15 μέρες ένοχη σιωπή για τον αγώνα των 300. Δεν μίλησαν την ώρα που οι μετανάστες διώχνονταν από τη Νομική υπό την απειλή της αστυνομικής βίας, δεν έκαναν τίποτα για τις άθλιες συνθήκες του κτιρίου στο οποίο μεταφέρθηκαν, δεν τοποθετούνται ούτε τώρα, παρά το ότι το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των μεταναστών έχει υιοθετηθεί από τα συνδικάτα εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια.

Είμαστε σήμερα εδώ γιατί οι μετανάστες δεν είναι γενικώς μια αναξιοπαθούσα ομάδα πληθυσμού, αλλά αναπόσπαστο τμήμα της εργατικής τάξης. Βρίσκονται στην καρδιά όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων εντάσεως εργασίας και αντιμετωπίζουν την πλέον στυγνή εκμετάλλευση, Τα αιτήματα τους πρέπει να αποτελέσουν μέρος των προτεραιοτήτων του εργατικού κίνηματος.

Είμαστε σήμερα εδώ γιατί ο αγώνας των 300 μεταναστών εργατών αποτελεί οργανικό τμήμα του κινήματος αντίστασης στην επίθεση εργοδοσίας, κυβέρνησης και ΕΕ, είναι ένα ακόμα μέτωπο των ευρέων αντιστάσεων εναντία στο Μνημόνιο και τη φαλκίδευση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η νίκη των μεταναστών θα είναι νίκη όλης της εργατικής τάξης και θα βοηθήσει τα κινήματα να παλέψουν από καλύτερες θέσεις την επόμενη μέρα.

Είμαστε σήμερα εδώ γιατί τα μεροκάματα δεν τα ρίχνουν οι μετανάστες, αλλά ο ρατσισμός. Γιατί ο οχετός του εκφασισμού μας απειλεί όλους και όλες.

Πρωτοβουλία αλληλεγγύης

5/2/11

Μήνυμα των απεργών πείνας προς τους αλληλέγγυους

Σάββατο, 5 Φεβρουάριος 2011

Εμείς οι μετανάστες απεργοί πείνας από το κτίριο της Πατησίων, τη 12η μέρα απεργίας μας, ελπίζουμε ότι εσείς οι έλληνες αλληλέγγυοι και οι εργαζόμενοι συνάδελφοί μας, όσοι ανταποκρίθηκαν μέχρι τώρα και όσοι το σκέφτονται ακόμα, να έχουν καταννοήσει ότι ο αγώνας μας είναι και δικός τους. Είναι αδιαμεσολάβητος και ακαθοδήγητος από γραφειοκρατίες, δίκαιος και ανιδιοτελής. Σας καλούμε να υπερβείτε τις όποιες διαιρέσεις, διαφορές και ιδεοληψίες, τις όποιες επιφυλάξεις απέναντι στον αγώνα μας και τον τρόπο που διαλέξαμε να γίνει. Να δώσουμε αυτή την αδιαπραγμάτευτη μάχη μαζί μέχρι τέλους. Να βγούμε νικητές από αυτήν. Να στείλουμε το μήνυμα σε κάθε έλληνα και ξένο εργάτη στην ελλαδα, να σηκώσει κεφάλι, να σταματήσει να είναι θύμα επιλόγων - που μόνο τα δικά του συμφέροντα δεν εξυπηρετούν, αλλά μόνο των εκμεταλλευτών του. Η απεργία είναι όλων μας. Η απεργία θα νικήσει.

οι απεργοί

5/2/2011

2/2/11

Κείμενο Απεργών Μεταναστών, Ιανουάριος 2011

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη.
Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες από όλη την Ελλάδα. Ήρθαμε εδώ διωγμένοι από τη φτώχια, την ανεργία, τους πολέμους, τις δικτατορίες. Οι πολυεθνικές της Δύσης και οι πολιτικοί υπηρέτες τους στις πατρίδες μας, δεν μας άφησαν άλλη επιλογή από το να ρισκάρουμε τις ζωές μας 10 φορές για να έρθουμε μέχρι την πόρτα της Ευρώπης. Η Δύση που καταληστεύει τον τόπο μας, με το απείρως καλύτερο βιοτικό επίπεδο από εκεί, είναι για μας η μοναδική ελπίδα να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Ήρθαμε (με κανονική ή όχι είσοδο) στην Ελλάδα και δουλεύουμε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Βρισκόμαστε στην αναξιοπρέπεια και στο σκοτάδι της παρανομίας για να ωφελούνται οι εργοδότες και οι υπηρεσίες του κράτους από την άγρια εκμετάλλευση της εργασίας μας. Ζούμε από τον ιδρώτα μας και με το όνειρο κάποια στιγμή να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα με τους έλληνες συναδέλφους.

Το τελευταίο καιρό τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Όσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα, τόσο ο μετανάστης παρουσιάζεται ως φταίχτης, ως ο υπαίτιος για την εξαθλίωση και την άγρια εκμετάλλευση των ελλήνων εργαζομένων και μικροεπιχειρηματιών. Η προπαγάνδα φασιστικών και ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων έχει πλέον γίνει η επίσημη γλώσσα του κράτους για το μεταναστευτικό. Η φρασεολογία τους αναπαράγεται πλέον αυτούσια από τα ΜΜΕ όταν μιλάνε για εμάς. Οι «προτάσεις» τους πλέον εξαγγέλλονται ως κυβερνητικές πολιτικές. Τείχος στον Έβρο, πλωτά στρατόπεδα και ευρωστρατός στο Αιγαίο, πογκρόμ και τάγματα εφόδου στις πόλεις, μαζικές απελάσεις. Πάνε να πείσουν τους έλληνες εργαζόμενους, πως συνιστούμε ξαφνικά απειλή για αυτούς, πως εμείς φταίμε για την πρωτοφανή επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τους τις κυβερνήσεις.

Η απάντηση στο ψέμα και στη βαρβαρότητα πρέπει να δοθεί τώρα και θα την δώσουμε εμείς οι μετανάστες και μετανάστριες. Μπαίνουμε μπροστά με τη ζωή μας για να σταματήσουμε τώρα την αδικία σε βάρος μας. Ζητάμε την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών/τριών, ζητάμε ίσα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους έλληνες εργαζομένους και εργαζόμενες. Ζητάμε από τους έλληνες συναδέλφους μας εργαζομένους, από κάθε άνθρωπο που τώρα υποφέρει κι αυτός από την εκμετάλλευση του ιδρώτα του, να σταθεί δίπλα μας. Να στηρίξει τον αγώνα μας, για να μην αφήσει να επικρατήσει και στο δικό του τόπο το ψέμα και η αδικία, ο φασισμός και η απολυταρχία των πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Αυτό δηλαδή που έχει επικρατήσει και στις δικές μας πατρίδες και μας ανάγκασε να ξενιτευτούμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, εμείς και τα παιδιά μας.

Δεν έχουμε άλλο τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας, για να μάθετε το δίκιο μας. Τριακόσιοι (300) από εμάς ξεκινάμε Πανελλαδική Απεργία Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 25 του Γενάρη. Βάζουμε την ζωή μας σε κίνδυνο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζωή αυτή για ένα αξιοπρεπή άνθρωπο. Προτιμούμε να πεθάνουμε εδώ, παρά τα παιδιά μας να ζήσουν αυτά που περάσαμε εμείς.

Ιανουάριος 2011
Η Συνέλευση των μεταναστών απεργών πείνας